Πιο θετικός για τις προοπτικές της Ελλάδας εμφανίζεται ο «απαισιόδοξος» αλλά και εύστοχος ως προς την επαλήθευση των εκτιμήσεών του οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι, σε πρόσφατη ομιλία του στο Βερολίνο.
Ενώ μέχρι πριν από τέσσερις μήνες προέβλεπε ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από το ευρώ το 2013, ο Ρουμπινί θεωρεί τώρα ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να μην εγκαταλείψει την Ευρωζώνη στο άμεσο μέλλον, αλλά και μία ευκαιρία να σωθεί από την κρίση.
Προϋπόθεση όμως για τη σωτηρία της Ελλάδας είναι η Ευρωζώνη να γίνει μια transfer union (θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως «μεταβατική ένωση», δεδομένου ότι ο ίδιος έχει υποστηρίξει την ανάγκη μετασχηματισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πλήρη ενοποίηση και θωράκισή της), προκειμένου να κρατήσει την Ελλάδα μέσα στη ζώνη του ευρώ.
«Εάν υπάρχει προθυμία για κάτι τέτοιο, προκειμένου να διατηρηθεί όλη η Ευρωζώνη μαζί, είτε αφορά σε πολιτικούς λόγους, είτε οικονομικούς, είτε γεωπολιτικούς, είτε λόγους εξωτερικής πολιτικής, τότε η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία» δήλωσε ο διάσημος οικονομολόγος.
Παράλληλα, υπογράμμισε πως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα προβλήματα της Ελλάδας είναι μακροπρόθεσμα. «Θα χρειαστούν 10-20 χρόνια λιτότητας και μεταρρυθμίσεων για να σταθεροποιηθεί η Ελλάδα και επομένως πρέπει να δοθούν χρήματα και να υπάρχει υπομονή» πρόσθεσε.
Σε ό,τι αφορά στην πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αυτή παραμένει ακόμη «σημαντική», αλλά χαμηλότερα από το 50% που απομακρύνει αισθητά τον κίνδυνο, έναντι λίγων μηνών νωρίτερα.
Σύμφωνα με τον Ρουμπινί, το βασικό στοιχείο που ανέστρεψε την πορεία εξόδου από το ευρώ ήταν η στροφή στη στάση της Γερμανίας.
«Η Γερμανία έχει καταστήσει σαφές πως δεν μπορεί να υπάρξει ελεγχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ» τόνισε ο Ρουμπινί σε δημοσιογράφους με αφορμή την ομιλία του σε εκδήλωση της συνδικαλιστικής ένωσης της IG Metall στο Βερολίνο.
«Νομίζω πως οι Γερμανοί έχουν συνειδητοποιήσει πως, εάν υπάρξει μια άτακτη κατάρρευση της Ευρωζώνης, οι ζημιές δεν θα ήταν μόνο για την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, αλλά επίσης και για τη Γερμανία», η οποία, ως πιστώτρια χώρα αυτών, θα έβλεπε τα πιστωτικά ιδρύματα και τους οργανισμούς της να επωμίζονται το βάρος της χρεοκοπίας.
«Μια άτακτη διάλυση της Ευρωζώνης δεν είναι προς όφελος κανενός» συμπλήρωσε ο καθηγητής του New York University.
Οι επερχόμενες εκλογές στη Γερμανία το φθινόπωρο του 2013 είναι ακόμη ένας κρίσιμος παράγοντας για τη συνοχή της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τον Ρουμπινί, ο οποίος επεσήμανε τη σημασία πολιτικής αστάθειας στα Βαλκάνια σε συνδυασμό με την έκθεση των ελληνικών τραπεζών σ’ αυτές τις χώρες.
Εάν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ, θα ακολουθούσε και η Κύπρος, προκαλώντας εντάσεις με την Τουρκία.
«Αρκεί λοιπόν η καλή θέληση της Γερμανίας για να σωθεί το ευρώ;» διερωτάται στο σχετικό ρεπορτάζ της «Wall Street Journal» ο συντάκτης που δίνει και την απάντηση: «Όχι ακριβώς».
Ο κ. «απαισιόδοξος» οικονομολόγος επισημαίνει ότι η «ευρωπαϊκή ομάδα» έχει εστιάσει υπερβολικά στα μέτρα λιτότητας. Ο ίδιος υποστηρίζει πως η Ευρωζώνη θα έπρεπε να έχει δώσει προτεραιότητα στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην ενίσχυση του ΑΕΠ, αντί για ολοένα και περισσότερη λιτότητα που επιδεινώνει την ύφεση, ιδιαίτερα στην περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Αν ο ίδιος είχε κληθεί να προτείνει μία πολιτική ανάκαμψης, θα ανέβαλε τη λιτότητα στην περιφέρεια και θα ενεργοποιούσε τις δημόσιες επενδύσεις σε συνδυασμό με οικονομικά κίνητρα. Θα αντιμετώπιζε, δηλαδή, την κρίση υιοθετώντας την κεϋνσιανή πολιτική, την οποία εφάρμοσε και ο Ρούσβελτ με το πρόγραμμα Μάρσαλ.
Επιμέλεια: Αννίτα Τριανταφυλλοπούλου
