Έφτασε η στιγμή του τσάμπιονς λιγκ! Εδώ και κάμποσα χρόνια, αυτή η μουσική του ύμνου του θεσμού, μας κάνει όλους εμάς τους ποδοσφαιρόφιλους να ανατριχιάζουμε. Κι ο Ολυμπιακός θα ξεκινήσει αυτό το όμορφο ταξίδι από το Φάληρο, με αντίπαλο μια από τις καλύτερες αυτή στιγμή ομάδες της Ευρώπης. Την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Αναμφισβήτητα δύσκολο το έργο των Πειραιωτών. Όμως διαβάζω το ρεπορτάζ και διακρίνω κάποιες δηλώσεις … ψιλοηττοπάθειας που δεν ταιριάζει σ αυτή την ομάδα.
Τι πάει να πει καλή και η ισοπαλία;
Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίζει ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ! Τελεία και παύλα. Κι αλλοίμονο αν δεν το χουν καταλάβει παίκτες και παράγοντες. Αν μη τι άλλο, ο Μίτσελ έχει δείξει πως το πάθος που είχε σαν ποδοσφαιριστής και τη νοοτροπία του νικητή, την έχει μεταφέρει και στους παίκτες του.
Ναι, έχασε πέρσι στην πρεμιέρα από την παρί στο Καραϊσκάκη γιατί έπαιξε επιθετικά. Αλλά οι περισσότεροι το γουστάραμε αυτό. Δεν κόλωσε και δεν πρέπει να κολώνει πουθενά ο Ολυμπιακός. Ας παίξει κι ας χάσει. Θα πέσει πολεμώντας. Αυτός είναι ο Ολυμπιακός.
Έτσι τον γουστάρουμε. Μαχητή και νικητή.
Κι όλα τα άλλα, πάμε για τη δεύτερη θέση, φαβορί η Ατλέτικο κτλ, είναι παραμύθια. Φαβορί είμαστε εμείς! Στην έδρα μας παίζουμε. Ξυπνάτε! Εδώ προσκυνούν όλοι!
Τελεία και παύλα!!!
Ζ.Σ.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης