Παράθυρο σε χιλιάδες συμβασιούχους προγραμμάτων stage ανοίγει η αναίρεση που άσκησε ο Άρειος Πάγος σε προηγούμενη απόφαση πρωτοδικείου με την οποία είχαν απορριφθεί οι προσφυγές που είχαν καταθέσει οι συμβασιούχοι.
Ο Άρειος Πάγος στέλνει σε νέα κρίση την υπόθεση, προκειμένου να εξεταστεί αν οι εν λόγω εργαζόμενοι είχαν πλήρη απασχόληση και το πρόγραμμα stage δεν ήταν απλώς μαθητεία.
Το πολιτικό τμήμα του Α.Π. αναίρεσε ένα σκέλος της απόφασης του πρωτοδικείου που αφορά στη φύση της εργασιακής σχέσης υπό την οποία απασχολήθηκαν οι συμμετέχοντες στα stage και κυρίως στους μισθούς που θα έπρεπε να λαμβάνουν. Ειδικότερα, το Β΄ πολιτικό τμήμα του ανωτάτου δικαστηρίου αποφάσισε να στείλει την υπόθεση να δικαστεί εκ νέου από το Πρωτοδικείο μόνο ως προς ένα σκέλος της, καθώς οι δικαστές εντόπισαν πλημμέλειες στους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε η αγωγή.
Το σκεπτικό της απόφασης
Χαρακτηριστικά στην απόφασή τους αναφέρουν: «Καθόσον αφορά, όμως, την κρίση, που περιέχεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο της ουσίας δέχεται ότι οι επίδικες συμβάσεις είναι συμβάσεις μαθητείας, απορρίπτοντας, ως μη νόμιμο (και) τον επικουρικό αγωγικό ισχυρισμό, περί υπάρξεως απλής σχέσης εργασίας, σύμφωνα με τον οποίο, οι συμβάσεις αυτές, μπορεί κατά νόμο να είναι άκυρες, λειτούργησαν όμως στην πραγματικότητα ως συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας και όχι μαθητείας και, συνεπώς, εδικαιούντο να λαμβάνουν, κατά τις αρχές περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, την αμοιβή που θα ελάμβαναν άλλοι, αντί αυτών, εργαζόμενοι, ασχολούμενοι με έγκυρη σχέση εργασίας, το δικαστήριο, υπέπεσε σε αναιρετική πλημμέλεια… καθόσον το σχετικό αγωγικό αίτημα είναι νόμιμο».
Οι εργαζόμενοι που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη υποστηρίζουν ότι τα προγράμματα stage δεν προσέφεραν εργασιακή εμπειρία ή μαθητεία, αλλά οι συμμετέχοντες παρείχαν κανονικά εξαρτημένη εργασία πλήρους απασχόλησης με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου και θα έπρεπε να αμείβονται αναλόγως. Από την άλλη μεριά, ΟΑΕΔ και Υπουργείο Εργασίας υποστηρίζουν ότι επρόκειτο περί συμβάσεων απόκτησης εργασιακής εμπειρίας και ότι οι απασχολούμενοι θα αποκτούσαν προσόντα για τη μετέπειτα εξέλιξη στην εργασία τους.
Ο Άρειος Πάγος απέρριψε το αίτημα των εργαζομένων να αναιρεθεί η πρωτόδικη απόφαση και ως προς τα σκέλη που αφορούσαν στους ισχυρισμούς τους ότι οι επίδικες συμβάσεις δεν ήταν συμβάσεις μαθητείας, αλλά εξαρτημένης εργασίας, καθώς και αυτούς, περί αδικοπρακτικής ευθύνης των αναγομένων, παραβίασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης και επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης.
