Δεν θέλουν οι κάτοικοι της Kesennuma να κρατήσουν πλέον ο,τιδήποτε τους θυμίζει τον εφιαλτικό σεισμό των 9 ρίχτερ της 11ης Μαρτίου του 2011, και μετά από σχετικό δημοψήφισμα που έγινε στην περιοχή, αποφάσισαν να διαλύσουν τελικά το πλοίο-σύμβολο της πιο φονικής θεομηνίας που συνέβη ποτέ στην περιοχή και μια από τις χειρότερες της χώρας.
Λίγες ώρες μετά την τιτάνεια μετακίνηση των τεκτονικών πλακών που οδήγησε και στο πυρηνικό δυστύχημα της Φουκουσίμα, ένα τεράστιο τσουνάμι χτύπησε την βορειοανατολική ακτή του κύριου νησιού Χονσού, παρασύροντας αυτοκίνητα, πλοία και κτίρια και συνθλίβοντας κυριολεκτικά όλες τις παράκτιες περιοχές.
Η Kesennuma, μια πόλη 70 χιλιάδων περίπου κατοίκων, ήταν από εκείνες που δέχτηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα από το τσουνάμι αυτό που έκανε το νομό Miyagi να μοιάζει με σκηνικό ταινίας υπέρτατης καταστροφής, με το 60 μέτρων αλιευτικό «Kyotoku Maru», να έχει βρεθεί στην ξηρά για να θυμίζει το ανελέητο πρόσωπο που αποκτά η φύση όποτε εκείνη «κρίνει» πως πρέπει να το κάνει…
Η αρχική ιδέα ήταν να μετατραπεί σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος, κάτι που άλλωστε ήδη είχε γίνει, καθώς, χιλιάδες ήταν αυτοί που περνούσαν καθημερινά για να αφήσουν λουλούδια, ή να ανάψουν ένα κερί για τις 18.000 ψυχές που χάθηκαν. Ωστόσο, ήταν πολλοί περισσότεροι εκείνοι που δήλωσαν πως εν επιθυμούν πλέον να το βλέπουν γιατί ανακαλούσε μέσα τους πολύ άσχημα συναισθήματα και σε ποσοστό 70% ψήφισαν υπέρ της διάλυσής του.
«Όταν περνώ κάθε πρωί από δω και το βλέπω, πονάει η καρδιά μου», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας κάτοικος. «Πρόκειται για μια διαρκή και οδυνηρή υπενθύμιση ενός εφιάλτη. Καλύτερα να εξαφανιστεί από τα μάτια μας».
Ωστόσο υπήρχαν και οι υπέρμαχοι του να παραμείνει ως ιστορικό ντοκουμέντο, με πρώτο τον Shigeru Sugawara, Δήμαρχο της πόλης: «Είναι μια ζωντανή απόδειξη αυτού που συνέβη εδώ, αλλά αν οι δημότες έκριναν ότι είναι καλύτερο να διαλυθεί, ας γίνει έτσι».
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της μη κερδοσκοπικής εταιρείας που ανέλαβε το έργο, το κόψιμο του «Kyotoku Maru» και η μετατροπή του σε σκραπ, θα έχει ολοκληρωθεί σε δύο εβδομάδες.
Επιμέλεια: Παύλος Κιρκασίδης
