Μια κυριακάτικη μεσημεριανή έξοδός μου στη Ραφήνα με έφερε, αναπάντεχα, στην ίδια ταβέρνα όπου έτρωγε ο παραιτηθείς Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Καραμανλής, με μοναδική παρέα τον προσωπικό του φρουρό. Φορούσε ένα τριμμένο πανταλόνι μπλού τζην, καρό πουκάμισο και μπουφάν. Με χαιρέτησε εγκάρδια. Μου πρότεινε να καθίσω. Μιλήσαμε για 5 λεπτά. Μεταφέρω εδώ αυ – τού – σια τα όσα είπαμε, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη δημοσιοποίηση της κουβέντας:
– Γεια σου Πρόεδρε. Πώς είσαι;
– Πώς να είμαι; Χαρούμενος;
– Τι θα γίνει με το συνέδριο;
– Ας κάνουν ό,τι νομίζουν. Ας βγάλουν όποιον ή όποια θέλουν. Εγώ έφυγα από τις 8 Νοεμβρίου, ημέρα σύναξης των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Για να χαρεί και το ξαδερφάκι μου ο Λιάπης…
– Τελικά αξίζει η ενασχόληση με την πολιτική;
– Ξέρεις πόσες φορές με απασχόλησε αυτό το ερώτημα όσο ήμουν στο Μέγαρο Μαξίμου; Ειδικά τον τελευταίο χρόνο…
– Aλήθεια, σκέφθηκες ποτέ να παραιτηθείς;
– Πολλές φορές… Δεν σου κρύβω ότι με κράτησε η Νατάσα. Ξέρεις… Οι γυναίκες είναι πιο ρεαλίστριες…
– Νιώθεις πικρία…
– Περισσότερο αηδία νιώθω παρά πικρία… Κι όχι με τους Πασόκους. Ούτε με το Γιώργο τά ‘χω. Εγώ με τον Παπανδρέου, αν εξαιρέσεις ένα διάστημα τότε με τα ομόλογα, που μας είπε Σικελούς, δεν έχω παράπονο. Αντιπολίτευση έκανε, θα πει και μια κουβέντα παραπάνω. Εγώ με τους δικούς μου έχω αηδιάσει. Τους πήρα ένα κόμμα διαλυμένο, απείθαρχο, καθένας με το βιλαέτι του και τους μάζεψα, που ήταν σκορποχώρι, και τους ανέβασα στην εξουσία δύο φορές, και αυτοί έπεσαν με τα μούτρα στο μέλι, από την πρώτη!
– Σε κατηγορούν όμως ότι δεν τους ξαπόστειλες εγκαίρως…
– Συγγνώμη, αλλά ποιον να πρωτοδιώξω; Συνολικά έδιωξα πάνω από πενήντα στελέχη γύρω από υπουργούς. Ε, από ένα σημείο και πέρα, όταν άρχισαν οι καταγγελίες σε επίπεδο υπουργών, έπρεπε να κάνω και… οικονομία δυνάμεων. Γιατί, όπως γράφατε και ‘σεις οι δημοσιογράφοι, δεν είχα πάγκο.
– Συμβιβάστηκες με τη διαπλοκή, είναι η άλλη κατηγορία που σου προσάπτουν…
– Μα, πήγα να κάνω το νόμο για το βασικό ένοχο -σόρι, για το βασικό μέτοχο ήθελα να πω- και με φρέναρε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνω; Αντάρτικο με τις Βρυξέλλες αφού πάμε και τους ζητάμε λεφτά; Και να σου πω και κάτι; Πες μου ένα Πρωθυπουργό στη Ελλάδα που δεν συμβιβάστηκε με τους εκδότες. Γιατί η διαπλοκή με τον ένα η τον άλλο τρόπο υπάρχει από τότε που γίναμε ελεύθερο κράτος χάρη στην επέμβαση των ξένων με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Μην αρχίσουμε τώρα τα Ιστορικά γιατί βαριέμαι…
– Λένε ακόμη ότι δεν δούλευες σκληρά, όπως επιτάσσει η θέση του Πρωθυπουργού.
– Μη νομίζεις ότι δεν ξέρω αυτά που λένε για τα… DVD και τα play station. Άκου να δεις: Ο Πρωθυπουργός δεν είναι για να βρίσκεται από το πρωί μέχρι το βράδυ πίσω από το γραφείο του. Στο κάτω κάτω και οι πλέον εργασιομανείς μάνατζερς πολυεθνικών όταν πάνε σπίτι τους βλέπουνε DVD. Kι εγώ στο σπίτι τα έβλεπα…
– Περίμενες τόσα πολλά σκάνδαλα;
– Σε πληροφορώ ότι στο γραφείο μου είχαν φθάσει άλλα τόσα. Να!.. μια στοίβα οι φάκελοι στο γραφείο του Αγγέλου. Τα περισσότερα σταλμένα από δικούς μας ε; Ούτε το ένα δέκατο όσων έχουν γίνει δεν αποκαλύψατε…
– Σκέφτεσαι να παραιτηθείς και από βουλευτής;
– Ήδη παραιτημένος είμαι… Ψάχνω το δικό μου Παρίσι για να φύγω.
– Με άλλο όνομα;
– Με το δικό μου. Άλλωστε, μετά από λίγο, ποιος θα με αναγνωρίζει;
(Και, εκείνη την… ιερή στιγμή, που είχε υψώσει το πιρούνι για να καμακώσει ένα κοκορέτσι… ξύπνησα).
