Δύο ξεχωριστές υποθέσεις για υλικό παιδικής πορνογραφίας, που εκδικάζονται τον Ιανουάριο του 2026, φέρνουν στην επιφάνεια τον ρόλο των ψηφιακών αποδείξεων και τις προκλήσεις στη διαχείριση τέτοιων εγκλημάτων. Στη μία υπόθεση, ένας 53χρονος κατηγορείται για κατοχή υλικού, ενώ στην άλλη, ένας 29χρονος για κατοχή και διανομή. Κοινό σημείο σε αυτές τις δίκες είναι η τεχνική ανάλυση των ψηφιακών συσκευών, όπως κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών, που αποκαλύπτουν κρίσιμα στοιχεία.
Στην πρώτη υπόθεση, ο 53χρονος, ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί για προηγούμενα σεξουαλικά αδικήματα, κατηγορείται για κατοχή 76 φωτογραφιών και 3 βίντεο παιδικής πορνογραφίας, τα οποία βρέθηκαν στη μνήμη του κινητού του. Παρά τις αντιρρήσεις του, η τεχνική ανάλυση, οι αναζητήσεις του στο διαδίκτυο και η σύνδεσή του με λογαριασμούς κοινωνικών δικτύων ενισχύουν την εκτίμηση ότι υπήρχε πρόθεση διανομής. Η υπεράσπισή του υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε ενεργή διαχείριση του υλικού, αλλά παθητική κατοχή.
Στη δεύτερη υπόθεση, ο 29χρονος κατηγορείται για την κατοχή και διανομή υλικού που περιλαμβάνει εικόνες και βίντεο με ανήλικες κάτω των 12 ετών. Τα ψηφιακά ευρήματα από κατασχεθέντα τηλέφωνα και υπολογιστές, καθώς και η εμπλοκή του σε διανομές μέσω διαδικτύου, δείχνουν μια συστηματική δραστηριότητα. Ο κατηγορούμενος παραδέχεται τη διανομή αλλά αμφισβητεί την ηλικία των θυμάτων.
Οι δύο υποθέσεις αναδεικνύουν τη σημασία των ψηφιακών αποδεικτικών στοιχείων και την αναγκαιότητα σωστής αξιολόγησής τους, καθώς και τον κίνδυνο υποτροπής των κατηγορουμένων, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν προηγούμενες καταδίκες για παρόμοια αδικήματα.
