Ταξίδευε νυχτιάτικα από την επαρχία, για να είναι δευτεριάτικα με τον βουλευτή του στην πρωτεύουσα. Ο αστυνομικός-οδηγός του, με το που έφτασε στο πάρκινγκ του Κοινοβουλίου, είπε να πάρει έναν υπνάκο, αλλά έκανε τον λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο.
Εκεί που είχε ανοίξει τα παράθυρα, έκανε το κάθισμα πίσω σε στάση αναπαυτική, έβγαλε το πουκάμισό του και προσπάθησε να κλείσει, έστω για λίγο, τα μάτια.
Δίπλα του έφθασαν αμέσως οι συνάδελφοί του, φύλακες-άγγελοι της Βουλής.
«Θα εκτεθούμε, μην κοιμάσαι εδώ» τον συμβούλεψε ο ένας εξ αυτών και ο… άτυχος οδηγός αναδιπλώθηκε στο κάθισμά του.
Δεν πληρώνονται που δεν πληρώνονται πια καλά, τουλάχιστον άσ’ τους να τα ονειρευτούν! Όλα αυτά που θα ήθελαν να είχαν και δεν έχουν, για όλα όσα μας έταξαν και ποτέ δεν μας έδωσαν.
