Απαντώντας στους αναγνώστες και αποστομώνοντας τούς φασίστες.

Χθες έγραψα ένα πόνημα με τίτλο
«Ο σαλτιμπάγκος τού “Survivor” και το χουντικό τρίπτυχο “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”»
(https://www.zougla.gr/media/article/o-saltimpagos-tou-survivor-ke-to-xountiko-triptixo-patris-8riskia-ikogenia).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Δεν είχα σκοπό να επανερχόμουν·

δεν υπήρχε καν ως σκέψη στο μυαλό μου.

Όμως, διαβάζοντας τα πολυάριθμα σχόλια των αναγνωστών

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

(είτε στην πλατφόρμα που έχει η «Ζούγκλα»,

είτε στη σχετική ανάρτηση που έκανα στο «Twitter»),

απεφάσισα να δώσω συνέχεια

προκειμένου να κλείσουν με τον πλέον «ζωντανό» τρόπο

τα ζητήματα που απολύτως συνειδητά επέλεξα να ανοίξω.

 

Ως εκ τούτου,

θα τοποθετηθώ ΚΑΙ με γενικόλογο τρόπο, αλλά ΚΑΙ επί συγκεκριμένων σχολίων,

αποφεύγοντας -κατά το δυνατόν- να προσδώσω προσωπικό τόνο στις διαφωνίες·

άλλωστε, αυτή η στήλη αναφέρεται σε πρόσωπα,

έχοντας ως δομικό προσανατολισμό να καταγράφει «φαινόμενα».

 

Σημειωτέον δε,

ότι θα αναδημοσιεύσω μόνο τα σχόλια

που δύνανται έστω και από στρεβλή κι υβριστική αφετηρία,

να αποτελέσουν αιτίες -ή έστω αφορμές- προβληματισμού

και να συνεισφέρουν στον Δημόσιο Διάλογο.

 

Πάμε λοιπόν…

 

Ο Αμερικανός δικηγόρος και συγγραφέας Μάϊκ Γκόντγουϊν

-ο οποίος, παρεμπιπτόντως, φέρεται ως ο επινοητής τής διαδικτυακής έννοιας «Meme»-

προέβη το 1990 σε μία συγκλονιστική παρατήρηση

που έχει τον χαρακτήρα παγκόσμιας κοινωνικής και πολιτικής ηθογραφίας.

 

Ο «Νόμος τού Γκόντγουϊν»,

γνωστός και ως «Κανόνας περί Ναζιστικών Αναλογιών»

(αγγλιστί: «Godwins Law»),

αναφέρει το εξής..:

«Καθώς επιμηκύνεται μία διαδικτυακή συζήτηση,

η πιθανότητα μίας σύγκρισης που θα περιλαμβάνει τούς Ναζί και τον Χίτλερ,

προσεγγίζει τη Μονάδα.».

 

Μάλιστα,

ο «Νόμος τού Γκόντγουϊν» χρησιμοποιείται στις διαδικτυακές συζητήσεις

ως προειδοποίηση κατά τής χρήσης εμπρηστικής ρητορικής ή μεγαλοποιημένων συγκρίσεων.

 

Με απλά λόγια,

όποιο κι αν είναι το θέμα τής διαδικτυακής συζήτησης

(ακόμη, δηλαδή, κι αν ο διάλογος αναπτύσσεται γύρω από ανώδυνα θέματα,

όπως το «πουλάκι Τσίου»

ή το περίφημο ράμφισμα που έχει ως σήμα-κατατεθέν ο «Γούντι ο Τρυποκάρυδος»),

είναι νομοτελειακό και αναπόφευκτο ότι θα υπάρξουν σχολιασμοί 

που θα μετατοπίσουν την κουβέντα στον Χίτλερ και στον Ναζισμό.

 

Όπερ μεθερμηνευόμενον,

έχουμε μία εκκωφαντική επίρρωση τής προσέγγισης που λέει ότι

«Ο Βλάκας είναι ένας φανατικός που όχι μόνο αρνείται να αλλάξει τη γνώμη,

αλλά αρνείται να αλλάξει και θέμα.». 

 

Τηρουμένων των αναλογιών,

προσαρμόζοντας τον «Νόμο τού Γκόντγουϊν» στα δεδομένα τής νεοελληνικής μπανανίας,

δυνάμεθα να καταλήξουμε στην ακόλουθη διασκευή:

«Καθώς επιμηκύνεται μία δημόσια συζήτηση,

η πιθανότητα μίας σύγκρισης

που θα περιλαμβάνει το τρίπτυχο “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”,

προσεγγίζει τη Μονάδα.».

 

Και πράγματι·

στην περίπτωση τού «Survivor» ήρκησε μία υποψηφιότητα προς αποχώρηση,

ώστε να τεθούν επανειλημμένα προς τούς τηλεθεατές

οι έννοιες «Πατρίδα», «Θρησκεία», «Οικογένεια».

Ο σαλτιμπάγκος τού «Survivor» ήξερε πολύ καλά τι έκανε,

διότι με κωδικοποιημένο -πλην όμως αναγνωρίσιμο- τρόπο

απευθύνθηκε στους ομοίους του.

 

Ας δούμε τώρα τα σχόλια που έγιναν στο χθεσινό πόνημά μου

(ώστε να δοθούν και οι δέουσες απαντήσεις, είτε ομαδοποιημένες, είτε εξατομικευμένα)

και κατόπιν θα υπάρξει το σχετικό επιμύθιο…

Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…

 

Το άρθρο μου ήταν προσεκτικά διατυπωμένο, τεκμηριωμένο

και εμπεριέχον γνωστικά και φιλοσοφικά στοιχεία.

Παρ’ ότι, λοιπόν, έγραψα λίβελλο για τον συγκεκριμένο συμμετέχοντα,

δεν περιέπεσα στη δική σου ρατσιστική αντίληψη

να τον προσδιορίζεις ως «τηλε-σκουπίδι».

Όσο για την τελευταία σου φράση

-όπου ισχυρίζεσαι ότι κείμενα σαν αυτό που ανήρτησα

επιτείνουν την Έλλειψη Παιδείας και την Αγραμματοσύνη-

θα σού πω ότι το πόνημά μου επιτίθεται ακριβώς σε αυτές τις παθογένειες.

Επίσης, η τοποθέτησή σου θα ήταν περισσότερο σεβαστή,

αν δεν ξεκινούσες με τη φράση «Όσο και να χτυπιέστε…»

(διατύπωση που ξεχειλίζει συνωμοσιολογία και μανία καταδίωξης).

Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…

 

Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…

 

Σέβομαι όσα πρεσβεύει η φωτογραφία που έχεις επιλέξει να σε αντιπροσωπεύει.

Θεωρώ, όμως, ότι η προσέγγισή σου στο εν λόγω άτομο και στην εκπομπή,

είναι απολύτως επιφανειακή

(κατανοώ ότι ενδεχομένως η περιπτωσιολογία σού ήταν κουραστική).

 

Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…

 

Η φράση «Μην κρίνεις για να μη κριθείς…»

έχει χαρακτηριστεί διαχρονικά από τούς μονομερείς θιασώτες της.

Η συγκεκριμένη ρήση δεν λέει ότι δεν πρέπει να κρίνουμε·

απλώς θέτει μία σαφή συνθήκη, την οποία αποφεύγουν οι φασίστες και τα τομάρια.

Προσωπικώς, δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα να κρίνομαι·

ειδάλλως, δεν θα δικαιούμουν να ασκώ τη Δημοσιογραφία.

Τέλος, δεν μέμφθηκα την πτώση ενός ανθρώπου·

επέκρινα το Ψέμα, αλλά και την Αυτο-Θυματοποίηση

(αυτο-θυματοποίηση που εκφράσθηκε με απροκάλυπτο λαϊκισμό).

 

Αυθαίρετοι και απολύτως ανυπόστατοι χαρακτηρισμοί·

εγώ είμαι ο διεθνιστής άπατρις, εσύ διασύρεις την Ελληνική Γλώσσα.

Επίσης,

(μού) προκαλεί αποτροπιασμό η φράση σου «Δεν έχετε θέση ανάμεσά μας.»,

καθώς με παραπέμπει ευθέως στη Γυάρο, στη Μακρόνησο

και στα άλλα «θανατονήσια» που χρησιμοποιήθηκαν από τούς «τριπτυχιώτες»

για να καταπνίξουν τη Δημοκρατία.

 

Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…

 

Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…

 

Ουδέν πεδίο συνεννόησης.

Δεν σε προτρέπω καν να ξαναδιαβάσεις το άρθρο και να τα ξαναπούμε,

διότι ξεχειλίζεις «Χούντα».

 

Γράφοντας με κεφαλαία,

απλά πιστοποιείς ένα ακόμη χαρακτηριστικό γνώρισμα που έχουν οι χουντικοί.

Το φωνάζουν οι λέξεις σου ότι είσαι φασίστας,

ενώ η προτροπή-διαταγή που μού απευθύνεις

με τη φράση «Να πας λοιπόν να ζήσεις σε άλλη χώρα…»

δηλώνει τη σαφέστατη χουντική διάθεσή σου για καινούργιες εξορίες.

 

(είπε, κοιτώντας τον καθρέφτη του)

Ξαναδιάβασε το άρθρο και με ξαναβρίζεις…

 

Με τιμάς.

 

Ξαναδιάβασε το άρθρο και με ξαναβρίζεις…

 

Και μόνο που με προτρέπεις να πάω στον ψυχίατρο,

κατηγορώντας με για λόγια που δεν είπα αλλά φαντάστηκες,

είναι ανησυχητικό για την πνευματική υγεία σου.

Ξαναδιάβασε το άρθρο και με ξαναστέλνεις στον ψυχίατρο…

 

Πες κι άλλα…

Πες κι άλλα,

ώστε να μην κουράζομαι να περιγράφω με θεωρητικό τρόπο τη Χούντα.

Πες κι άλλα…

(ειρήσθω εν παρόδω,

ίσως θα πρέπει να αναζητήσεις την πηγή τής απύθμενης ομοφοβίας σου

σε καταπιεσμένες σεξουαλικές επιθυμίες σου·

ο Φρόϊντ έχει περιγράψει την περίπτωσή σου,

όπως την έχει περιγράψει κι ο Έντγκαρ Χούβερ

με τον δικό του αντιφατικό τρόπο, βεβαίως)

 

Χαίρομαι που ένας αναγνώστης εστάθη στα ορθογραφικά «λάθη» μου

και -προς αποκατάσταση τής Γλωσσικής Αλήθειας- θα απαντήσω τηλεγραφικώς:

1) Όντως το εξακολουθητικής σημασίας «ανάγουν»,

το έγραψα εκ παραδρομής με την προσωρινή μορφή «αναγάγουν».

Σωστή διόρθωση.

2-3) Οι διατυπώσεις «έμελλε να ερχόταν» και «προκειμένου να απέφευγε»

είναι σωστές ΚΑΙ λογοτεχνικώς ΚΑΙ νοηματικώς·

στην πλειοψηφία των περιπτώσεων

όπου το πρώτο ρήμα μπαίνει σε παρελθόντα χρόνο και το δεύτερο σε παρόντα χρόνο,

έχουμε συντακτική αυθαιρεσία και ακαλαίσθητο σολοικισμό.

Λανθασμένη διόρθωση.

4-5) Σωστή διόρθωση μεν, αλλά έχει ιδιαίτερη απάντηση.

Δεν θα γίνω αναλυτικός,

παρά μόνον θα πω ότι ανθίσταμαι στην υπεραπλουστευτική «Δημοτική».

 

Επίτηδες άφησα για το τέλος αυτό το σχόλιο·

όχι, δεν είναι βαυκαλιστική η επιλογή μου,

καθώς θα σταθώ στο δεύτερο σκέλος τού μηνύματος.

Αγαπητέ Δημήτρη,

χαίρομαι που έχεις αξιολογήσει με τέτοιο θετικό πρόσημο τον τρόπο γραφής μου,

αλλά διαφωνώ στη φράση σου περί ξοδέματος σε ανοησίες.

Αρθρογραφώντας επί καθημερινής βάσεως,

η Καθημερινότητα και η Ειδησεογραφία άλλοτε γίνονται συμμαχικές δυνάμεις

και άλλοτε μετατρέπονται σε «ενεργειακά βαμπίρ».

Ως εκ τούτου, θα απετελούσε στείρο ελιτισμό,

αν παρέμενα αδιάφορος μπροστά στην κάθε λογής πολυπληθή «ανοησία»

και αντιμετώπιζα με μπλαζέ υφάκι το εκάστοτε «(Μαζικό) Φαινόμενο».

Το Φαινόμενο κρίνουμε πρωτευόντως· το Πρόσωπο έπεται…

(εξαιρούνται οι σπάνιες περιπτώσεις

όπου το Πρόσωπο φτάνει να είναι σχεδόν ταυτόσημο με το Φαινόμενο).

 

Επιμύθιο:

Όπως διεπιστώσατε,

εχρησιμοποίησα επανειλημμένως στις απαντήσεις μου

την προτρεπτική φράση «Ξαναδιάβασε το άρθρο και τα ξαναλέμε…».

 

Ο οποιοσδήποτε πολίτης που δεν έχει αναγνώσει το χθεσινό πόνημά μου,

αν επεχειρούσε να εξαγάγει συμπέρασμα από τα επικριτικά

-και ενίοτε πεζοδρομιακώς προσβλητικά – σχόλια,

θα συνεπέραινε ότι προέβην σε ύβρεις προς την Πατρίδα, προς τη Θρησκεία, προς την Οικογένεια.

 

Ε, λοιπόν,

όποιος βρει έστω και μία φράση

που να καταφέρομαι εναντίον των πατριωτών, των πιστών και των οικογενειαρχών,

θα τού παραδώσω εν ριπή οφθαλμού όλα μου τα υπάρχοντα.
… 

 

Τι συνέβη στην πραγματικότητα..;

Απλά, απεδείχθη για νιοστή φορά,

ότι στη νεοελληνική μπανανία

ένα μεγάλο τμήμα τού πληθυσμού έχει μάθει, έχει συνηθίσει, έχει εθιστεί,

να τούς κάνει «νιανιά» ο δημοσιογράφος τα πάντα

και να τούς τα προσφέρει στο στοματάκι ως «μασημένη τροφή»

 

Μιλάμε για άτομα που αρέσκονται να τούς χαϊδεύεις τ’ αφτιά·

μάλιστα, αυτή η θλιβερή νοοτροπία τους έχει προσλάβει τέτοιες διαστάσεις,

ώστε πλέον το απαιτούν να τούς θωπεύεις τα ώτα

και σού επιτίθενται αν τολμήσεις να μην το πράξεις.

 

Εν κατακλείδι,

μιλάμε για άτομα που έχουν μάθει να συνεννοούνται αποκλειστικώς με στερεότυπα

και θεωρούν ότι ο Δημοσιογράφος υποχρεούται να είναι ο αντίλαλός τους.

Πρόκειται για άκρως επικίνδυνους πολίτες,

καθώς η σκέψη τους είναι απολύτως πρωτογενής

και αδυνατεί να ανταποκριθεί σε πολυεπίπεδες συζητήσεις.

 

Έτσι, ουδεμία έκπληξη (μού) προκαλεί το γεγονός,

ότι καταλαβαίνουν αυτά που θέλουν -και που τούς βολεύει- να καταλάβουν.

 

Ανακεφαλαιώνοντας…

 

Ουδέποτε κατεφέρθην προς την Πατρίδα, προς τη Θρησκεία, προς την Οικογένεια

(αν και για τη Θρησκεία -και εν γένει για τις θρησκείες- έχω πλείστες επιφυλάξεις).

 

Κατεφέρθην, όμως, ευθέως, προς τον τρόπο χρήσης.

Ναι,

το λέω και το διατυμπανίζω ότι το «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»

είναι καραμπινάτο «Χουντικό Τρίπτυχο»

και ότι όσοι χρησιμοποιούν αυτές τις έννοιες, με αυτήν τη σειρά, 

και χωρίς να τις διαχωρίζουν καν ανάλογα με την περίσταση,

είναι ΧΟΥ-ΝΤΙ-ΚΟΙ.

 

Από πού κι ως πού,

ένας συμμετέχων στο «Survivor» διατυμπανίζει

-προκειμένου να διασφαλίσει τη συμμετοχή του στο ριάλιτι-

την ελληνική ιθαγένειά του, τη θρησκευτική πίστη του, την οικογενειακή κατάστασή του.

Με ποιο δικαίωμα ένας σαλτιμπάγκος παίρνει ετούτες τις αυθυπάρκτως ιερές έννοιες

και τις μετατρέπει σε προσωπικές παντιέρες..;

 

ΚΑΠΗΛΕΙΑ.

Η λέξη-κλειδί είναι η Καπηλεία.

Η Καπηλεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Επανάληψη·

αλόγιστη και άμετρη επανάληψη,

ώστε να πυροδοτούνται -με χειριστικό τρόπο- τα Κοινωνικά Αντανακλαστικά

και να χρησιμοποιούνται προς ίδιον όφελος

από το (εκάστοτε) άτομο που επιλέγει την «Αυτο-Θυματοποίηση».

 

Πόσοι από όσους κραδαίνουν επί μονίμου βάσεως το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»

δεν είναι -είτε ευθέως, είτε κρυφίως- ρατσιστές, ομοφοβικοί, 

γκετοποιητές ευαίσθητων προσώπων και κοινωνικών ομάδων..;

Πόσοι;

Ουδείς.

 

Αυτά τα ανθρωποειδή εσκότωσαν τον μικρό Άλεξ στη Βέροια,

καθώς εδίδασκαν και μεταλαμπάδευαν στα παιδιά τους τη Μισαλλοδοξία.

Αυτά τα ανθρωποειδή εσκότωσαν ΚΑΙ τον Γιακουμάκη, 

οδηγώντας τον με το διαρκές bullying στην αυτοκτονία.

 

Διόλου τυχαίο ότι οι θλιβεροί φασίστες που κρύβουν τη ρυπαρή ψυχή τους

πίσω από το χουντικό τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»,

ουδέποτε αναφέρονται στο Υπέρτατο Ιδανικό που λέγεται «Ελευθερία». 

 

Το χουντικό τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» αποτελεί το «Απόλυτο Πλυντήριο»·

δεν πά’ να είσαι παιδόφιλος, δεν πά’ να βιάζεις παιδιά και γυναίκες,

δεν πά’ να είσαι πρεζέμπορας, δεν πά’ να είσαι μαφιόζος·

αν κάνεις μερικούς επιδεικτικούς σταυρούς,

αν πετάξεις με βροντώδη φωνή μερικές στομφώδεις κορώνες για την Ελλάδα,

για τον Χριστιανισμό, για τη γυναικούλα σου και για τα παιδάκια σου,

αυτομάτως, θα σπεύσουν αναρίθμητοι ηλίθιοι να σε υποστηρίξουν,

να σε ξεπλύνουν, να σε αθωώσουν. 

 

Πρόκειται ακριβώς για την απολύτως άρρωστη και σαθρή οπτική,

που οδηγεί παραδοσιακώς τη (δήθεν) Χριστιανική Εκκλησία

-είτε μιλάμε για την Ορθόδοξη, είτε για την Καθολική-

να αποκρύπτει ή να προσπαθεί να αποκρύψει

κάθε έγκλημα που συμβαίνει στους κόλπους της

(ιδίως τα σεξουαλικής φύσεως εγκλήματα

έχουν την «τιμητική» τους στην επιχείρηση συγκάλυψης·

εκκωφαντικό παράδειγμα συνιστούν τα αμέτρητα περιστατικά παιδοφιλίας

που στοιχειώνουν την Καθολική Εκκλησία,

καθώς επέλεγε επί δεκαετίες να αποσιωπά αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις

για να μη χάσει τα «πελατάκια» της).

 

Απευθύνομαι, λοιπόν,

σε όλους εσάς τούς επιδειξίες τού «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»,

που είστε ρατσιστές και γκετοποιητές κάθε ανθρώπου

-και εν γένει, κάθε κοινωνικής ομάδας-

που εμφανίζει την οποιανδήποτε αδυναμία ή ιδιαιτερότητα.

Σάς έχω νέα..: ΕΙΣΤΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.

 

Είστε φασίστες με επίφαση δημοκρατικότητας.

Υποδύεστε αναγκαστικά τούς δημοκράτες,

αλλά οι πεποιθήσεις σας συμπυκνώνονται σε φράσεις τού τύπου

«Δεν είμ’ εγώ ρατσιστής. ΕΣΥ είσαι μαύρος.».

 

Έτσι, απολύτως αναμενόμενα,

μόλις ακούσατε έναν κάπηλο σαλτιμπάγκο να κλαψουρίζει στο «Survivor», 

έχετε σπεύσει να τον υπερασπίζεστε παντί τρόπω

διότι αισθάνεστε ότι εκπροσωπεί τις πεποιθήσεις και τις μεθοδεύσεις σας.

 

Συμπληρωματική Σημείωση:

Στο χθεσινοβραδινό επεισόδιο τού «Survivor»,

ο πολυσυζητημένος συμμετέχων τού «ριάλιτι επιβίωσης»

(και υποψήφιος προς αποχώρηση),

είπε -αδειάζοντας τούς ίδιους τούς ταλιμπανίζοντες υποστηρικτές του-

τα εξής λόγια μετά τη νίκη τής κόκκινης ομάδας..:

«Πρέπει να πω ένα μεγάλο “Ευχαριστώ” και συγχαρητήρια στον Γιώργο τον Κοψιδά,

γιατί έδειξε ότι είν’ αυτός που ξέρω εδώ και τρεις μήνες,

και είναι μαχητής και τα έδωσε όλα.

Το πιο δίκαιο απ’ όλα, λοιπόν, είναι,

αύριο να φύγω εγώ από την ομάδα,

γιατί τα δύο αυτά παιδιά (εννοεί τούς αντιπάλους του στην ψηφοφορία)

απέδειξαν ότι είναι πολύ δυνατοί·

εγώ είμαι χτυπημένος στο πόδι.

Μακάρι να γίνω καλά και να μπορέσω να βοηθήσω εάν μείνω,

αλλά το πιο δίκαιο είναι ότι πρέπει να μείνουν και να αποχωρήσω εγώ.».

 

«Το πιο δίκαιο είναι να φύγω εγώ από την ομάδα…».

«Το πιο δίκαιο είναι να αποχωρήσω εγώ…».

 

Αυτή, ναι, είναι αξιοπρεπής και αντρίκεια στάση.

Αυτή η αξιοπρεπής και αντρίκεια στάση

έχει μεγαλύτερη αξία και βαρύτητα από όλες τις τρίπτυχες κορώνες.

 

Αν ο περί ου ο λόγος είχε αυτήν τη στάση

ως κανόνα τής συμπεριφοράς του και όχι ως μία εξαίρεση,

θα έγραφα ύμνους για το πρόσωπό του, θα τού έπλεκα αφειδώς το εγκώμιο,

θα ήταν ο Τριαντάφυλλος και όχι ο «σαλτιμπάγκος τού “Survivor”».

 

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ

Με χαρά και με συγκίνηση προαναγγέλλω,

ότι αύριο θα γράψω ένα εκ βάθους καρδίας πόνημα

για αυτόν τον τίμιο γίγαντα που λέγεται «Γιώργος Κοψιδάς».

 

Ο τίτλος είναι ήδη αποφασισμένος και συναισθηματικά εκπεφρασμένος:

«Ο τίμιος γίγαντας Γιώργος Κοψιδάς».

ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΡΕ!!!!!!!!!!!!!

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης