Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Η πορεία τού Ολυμπιακού στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα είναι κάκιστη
και για ακόμη μία φορά έκανε την εμφάνισή της η γνωστή μεθόδευση
που έχει ως στόχο της να απευθύνεται στο θυμικό των οπαδών τού συλλόγου.
Το σχέδιο μπήκε από πέρυσι σε εφαρμογή
και κορυφώνεται στην τρέχουσα ποδοσφαιρική χρονιά…
Πρώτα ήρθε ο Μιραλάς,
ο οποίος επέρασε και δεν ακούμπησε
(βέβαια, για να κάνω και δηκτικό σεξιστικό χιούμορ,
μπορεί να μην ακούμπησε,
αλλά είχε κάθε διάθεση να τον ακουμπήσει στους φιλάθλους τού Π.Α.Ο.Κ.,
στους οποίους επέδειξε -ατιμωρητί- τούς όρχεις του·
βεβαίως, η Ελληνική Δικαιοσύνη ουδέποτε τον εκάλεσε σε απολογία,
διότι ήταν απησχολημένη με το θανάσιμο σκίσιμο στο χείλος
που είχε ο ηθοποιός και χομπίστας προπονητής Όσκαρ Γκαρσία).
Φέτος επανέκαμψαν οι «ηλικιωμένοι» Γιαγιά Τουρέ και Βασίλης Τοροσίδης·
ο μεν ήρθε στην Ελλάδα έχοντας κάνει -κυριολεκτικώς και μεταφορικώς- κοιλιά,
και διανύει αισίως το 36ο έτος,
ενώ ο δε, είναι 34 ετών.
Βεβαίως,
οι περί ων ο λόγος ποδοσφαιριστές συμβολίζουν ωραία χρόνια για τον Ολυμπιακό
και αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος
που ο Μαρινάκης τούς έφερε ξανά στην ομάδα.
Μιλάμε για επιλογές που εκπέμπουν σαφέστατο ψυχαναγκασμό
και αποτελούν την πολυτελή εκδοχή τής φράσης
«Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις…».
Το εντυπωσιακό στοιχείο,
το οποίο συνιστά εκκωφαντική ήττα για τον τωρινό ιδιοκτήτη τής «Π.Α.Ε.»,
είναι το γεγονός ότι ο Τουρέ και ο Τοροσίδης διέπρεψαν στον Ολυμπιακό
επί εποχής Κόκκαλη·
όλοι γνωρίζουμε την τεράστια κόντρα που μαίνεται ανάμεσα σε Μαρινάκη και Κόκκαλη,
οπότε, αν καταφεύγεις σε λύσεις που είχαν δοξάσει τον προκάτοχό σου
(αλλά πλέον είναι πεπερασμένες),
αυτό σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε κατάσταση απελπισίας
και προσπαθείς να αντιγράψεις το παρελθόν.
*** Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται και τα πρόσφατα δημοσιεύματα
που μιλάνε για την περίπτωση τής επιστροφής τού Κώστα Μήτρογλου στον Ολυμπιακό.
Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις το θέμα·
αφήνεις τον καλό σέντερ-φορ Ανσαριφάρντ να φύγει από την ομάδα σου,
φέρνεις τον Χασάν που αποφαίνεσαι πολύ σύντομα ότι δεν σού κάνει
και θυμάσαι πως κάποτε έπαιζε στον Πειραιά ένας «Μήτρογλου» που έβρισκε δίχτυα.
Ό,τι τού φανεί τού Λολοστεφανή…
Ούτως ή άλλως, υπάρχει μία κομβική πτυχή που πρέπει να εξετάσουμε.
Γιατί ένας παίκτης που έχει πλούσιες ευρωπαϊκές παραστάσεις
να θελήσει να γυρίσει στην Ελλάδα;
Ο Τουρέ και ο Τοροσίδης επέστρεψαν στον Ολυμπιακό
για μία πλουσιοπάροχη συνταξιοδότηση με εσάνς συναισθήματος·
αυτή είναι η μοναδική αλήθεια.
Το συμπέρασμα είναι αμείλικτο και αποκαρδιωτικό·
ο Μαρινάκης προσπαθεί απεγνωσμένα να κινητοποιήσει το θυμικό,
να ενεργοποιήσει το συναίσθημα τού κόσμου τού Ολυμπιακού,
αλλά αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα.
Η συναισθηματική σύνδεση των φιλάθλων τής ομάδας με τον ιδιοκτήτη της,
βρίσκεται σε μηδενικό επίπεδο
(η παγωνιά ενισχύεται
και από τη χουντική λογοκρισία που υπάρχει
στην επίσημη ιστοσελίδα τού συλλόγου στο Facebook),
ενώ η νοσταλγία για τον Κόκκαλη είναι διάχυτη
και γίνεται ολοένα και εντονότερη.
Αυτή ακριβώς η τραυματική σύγκριση με τον Σωκράτη Κόκκαλη,
θα οδηγήσει εν τέλει τον Μαρινάκη σε αποχώρηση από τον Ολυμπιακό·
εκτός αν αυτή η αποχώρηση επισπευσθεί
από κάποιο άλλο ανοιχτό μέτωπο τού διωκόμενου για κακούργημα εφοπλιστή.
*** Κλείνω με ερώτημα-κόλαφο..:
Πόσοι Ολυμπιακοί θα στενοχωρηθούν αν φύγει από την ομάδα ο Μαρινάκης;
Η απάντηση δική σας…
Απόφθεγμα Ημέρας (λογοτεχνικής μορφής):
Όταν έχεις πολλά ανοιχτά μέτωπα, κινδυνεύει το «δόξα πατρί» σου.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Η χώρα όπου η Δικαιοσύνη εκδιδόταν χωρίς προφυλακτικό…
(μία μυθοπλασία με συμπτωματικές ομοιότητες)
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
