Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
«Μια νύχτα έρωτα διαρκεί ένα τέταρτο της ώρας» είχε πει αναφερόμενος στο σεξ, ο γάλλος σκιτσογράφος Georges Wolinski. Φράση που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «καθρέφτης» για τις πιάτσες του αγοραίου έρωτα που, τον τελευταίο καιρό, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στα σκοτεινά στενά των Αθηνών.
Μόλις πέσει το σκοτάδι, τα Πατήσια, η Σολωμού, η Καποδιστρίου, η Ευριπίδου, η Αχιλλέως και η Αχαρνών μετατρέπονται σε στέκια ερωτικών συναλλαγών.
Μικρά κορίτσια, πολύ συχνά κι ανήλικα που προσπαθούν να δείχνουν μεγαλύτερα, κυρίως χρήστες ναρκωτικών και από κράτη της Αφρικής, χωρίς καν βιβλιάρια υγείας, σέρνονται από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο υποσχόμενες λίγα τετραγωνικά μέτρα ερωτικού παραδείσου αντί 10 ευρώ.
Οι πιάτσες διάσπαρτες σε όλο το κέντρο της πρωτεύουσας. Τον τελευταίο χρόνο ο γεωγραφικός
κύκλος έχει φτάσει σε ακτίνα 1,5 χλμ. από την πλατεία Ομονοίας προς όλες τις κατευθύνσεις, και …διευρύνεται διαρκώς.
«Οι πιάτσες αλλάζουν συνέχεια. Πλέον οι ιερόδουλες, λόγω της έντονης αστυνόμευσης, έχουν φύγει από την πλατεία Ομονοίας και έχουν μεταφερθεί στους γύρω δρόμους. Ας πούμε στη Σωκράτους η κίνηση έχει μειωθεί. Τώρα οι περισσότερες “δραστηριοποιούνται” στη Σολωμού, στη Καποδιστρίου, στη Ιάσονος, στη Κολωνού και στον δρόμο από Κύπρου προς Πατήσια» εξηγούν, μιλώντας στo zougla.gr, αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας.
Τα πόστα
Οι περιοχές είναι μοιρασμένες. Κάθε φυλετική ομάδα έχει και το δικό της πόστο. Στην Ευριπίδου και στην Πατησίων εμφανίζονται συνήθως Νιγηριανές ενώ στην Ομόνοια κάνουν την εμφάνισή τους γυναίκες από το πάλαι ποτέ Ανατολικό μπλοκ, κυρίως Ρουμάνες.
Στην Καποδιστρίου στη συμβολή της με τη Γ’ Σεπτεμβρίου κυριαρχούν στη μια πλευρά οι Αφρικανές, ενώ στην απέναντι οι Ανατολικοευρωπαίες. Στη Σωκράτους, στον Άγιο Κωνσταντίνο εκδίδονται κοπέλες από τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Γεωργία.
«Μπαλαντέρ» αποτελούν οι νεαρές τοξικομανείς (από όλες τις φυλές του κόσμου), οι οποίες, λόγω της πιεστικής εξάρτησής τους, δεν έχουν συγκεκριμένα πόστα αλλά αναζητούν το «μεροκάματο» οπουδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο.
Ανάμεσα στους τρόπους αυτούς περιλαμβάνεται και το σεξ χωρίς τη χρήση προφυλακτικών. Μια ιερόδουλη (η οποία επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της), ομολογεί στο zougla.gr ότι ακόμα και μετά το σκάνδαλο που ξέσπασε σχετικά με τις ιερόδουλες που ήταν -όχι όλες τελικά- φορείς του AIDS, υπάρχουν αρκετοί «πελάτες» οι οποίοι επιθυμούν σεξ «χωρίς προφυλάξεις».
«Μερικοί δεν σκέφτονται τους κινδύνους και ζητούν σεξ χωρίς προφυλακτικό. Συνήθως το ζητούν από κοπέλες που δουλεύουν στις πιάτσες όχι σε οίκους ανοχής. Πληρώνουν μάλιστα και περισσότερα χρήματα. Είναι πολύ επικίνδυνο».
(Αστυνομικοί συλλαμβάνουν τρεις γυναίκες που εκδίδονται στη Λεωφ. Ποσειδώνος έναντι 50 ευρώ)
Η κρίση ρίχνει τον τιμοκατάλογο στις πιάτσες
Οι «αμοιβές», λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, έχουν μειωθεί σημαντικά. Η Δήμητρα, η οποία διαθέτει έναν από τους παλαιότερους -νόμιμους- οίκους ανοχής κάπου στην Αχαρνών, παραπονιέται πως «παρ’ ότι οι τιμές έχουν μειωθεί σημαντικά».
«Οι τιμές κυμαίνονται στα 30 ευρώ αν κάποιος πελάτης είναι τακτικός και φτάνουν μέχρι και τα 100 ευρώ. Πλέον δουλεύω μόνη μου. Δεν επιτρέπω την είσοδο παρά μόνο σε Έλληνες. Η στάση μου απέναντι στους αλλοδαπούς πελάτες είναι κάθετη. ‘Go away’».
Όσον αφορά τις παράνομες ιερόδουλες, η Δήμητρα τις αποκαλεί κατσαρίδες, τονίζοντας ότι τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα «με βασιλιά το AIDS» οφείλονται σε αυτές.
«Είναι παράνομες, δεν κάνουν εξετάσεις και παρέχουν τις υπηρεσίες τους ακόμη και χωρίς προφυλάξεις με 5 και 10 ευρώ. Δεν θέλω καμία επαφή με αυτές. Σύμφωνα με τελευταία ερεύνα το AIDS έχει αυξηθεί κατά 200% το τελευταίο χρόνο στην Ελλάδα. Οι νόμιμες ιερόδουλες περνάνε από ιατρικές εξετάσεις κάθε 15 μέρες. Η προφύλαξη είναι το Α και το Ω στη δουλειά αυτή» αναφέρει.
Ψάχνουν τα νόμιμα με το… κυάλι
Πράγματι, στο συγκεκριμένο επάγγελμα, η νομιμότητα και η ασφάλεια αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.
Μόνο στο κέντρο της πρωτεύουσας λειτουργούν χωρίς άδεια περισσότεροι από 300 οίκοι ανοχής, με τους αρμόδιους φορείς να αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο το οποίο φαντάζει ως μια βιολογική βόμβα έτοιμη να εκραγεί.
«Επίσημη άδεια έχουν το πολύ 4 με 5 οίκοι ανοχής. Το πρόβλημα εντοπίζεται στον Νόμο. Για τις κοπέλες είναι πταίσμα και για τους ιδιοκτήτες των πορνείων πλημμέλημα. Σφραγίζονται και μετά από λίγο ξανανοίγουν. Κανονικά θα έπρεπε να εφαρμοστεί ένα μοντέλο τύπου Άμστερνταμ. Να οριστεί δηλαδή ένας συγκεκριμένος δρόμος ο οποίος να προορίζεται μόνο για οίκους ανοχής και ιερόδουλες. Έτσι η κατάσταση θα μπορούσε να ελεγχθεί ώστε οι γυναίκες που δουλεύουν να είναι νόμιμες και να έχουν κάνει ιατρικές εξετάσεις» επισημαίνουν αστυνομικές πηγές.
Η επιτήρηση
Όπως εξηγούν όμως αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., ο έλεγχος είναι δύσκολος καθώς σχεδόν όλες τις ιερόδουλες τις εκμεταλλεύονται κυκλώματα σωματεμπορίας, τα οποία αρχικά τους υπόσχονται ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και στην συνέχεια τις «εισάγουν» στη χώρα μας και τις «πετούν» στο πεζοδρόμιο.
«Όταν τις προσεγγίζουν, τους λένε ότι στην Ελλάδα θα έχουν μια νόμιμη εργασία και ανθρώπινες συνθήκες ζωής. Μάλιστα, τις παραπλανούν λέγοντας τους ότι θα βάλουν αυτοί τα χρήματα της μεταφοράς και της εγκατάστασης και στη συνέχεια θα τα πάρουν πίσω λίγα-λίγα από τα χρήματα που θα κερδίζουν οι κοπέλες από την εργασία τους. Βέβαια τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Όταν έρθουν στη χώρα μας, τις απειλούν, τις ξυλοκοπούν και τις κρατούν κλειδωμένες ώστε να μπορούν να τις ελέγχουν».
Φόβος και… βουντού
Οι περισσότερες ωστόσο ιερόδουλες, λόγω φόβου, αρνούνται να επισκεφθούν τις αστυνομικές Αρχές και να καταγγείλουν τα βασανιστήρια στα οποία υπόκεινται καθημερινά.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση των αφρικανών ιεροδούλων, τις οποίες οι σωματέμποροι πριν τις ρίξουν στο πεζοδρόμιο, τις υποβάλλουν στην λεγόμενη «διαδικασία του Βουντού».
«Τους κάνουν πλύση εγκεφάλου και τους λένε ότι για να μην πάθουν κακό αυτές και η οικογένειά τους, θα πρέπει να έχουν αφοσίωση στο αφεντικό τους και να μην μιλούν στην Αστυνομία. Εκμεταλλεύονται δηλαδή τη δυσειδαιμονία τους. Όσον αφορά τις κοπέλες που προέρχονται από τα Βαλκάνια και από το Ανατολικό μπλοκ -οι περισσότερες από αυτές ξεκινούν από το χωριό Χαμπάροφσκ- και εκεί επικρατεί ο φόβος γιατί οι επικεφαλής των κυκλωμάτων φροντίζουν, πριν τις παραδώσουν στις ανάγκες της «αγοράς», να έχουν γνωρίσει μέλη των οικογενειών τους ώστε να μπορούν μετά να τις απειλούν».
Διαβάστε επίσης:
Ένα δισ. ευρώ ο τζίρος από την πορνεία, Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012, 21:20
