Η Πάολα «έξω από τα δόντια» και χωρίς να φοβηθεί τα σχόλια, μίλησε στο χριστουγεννιάτικο τεύχος του Down Town για πολλά από όσα δεν έχει πει εδώ και πολύ καιρό.
Φέτος συνεργάζεσαι στο Κέντρο Αθηνών με τον Σάκη Ρουβά. Είναι εύκολο να συμπράττουν δύο μεγάλα ονόματα; Δεν πρέπει να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις;
Όχι μόνο δύο, αλλά και πέντε μεγάλα ονόματα. Άκουσε, αγάπη μου γλυκιά, άμα δεν έχεις μέσα σου άλυτα προβλήματα, κόμπλεξ, ντιβιλίκια κι εγωισμούς, μπορείς να δουλέψεις με όλους. Εγώ δεν έχω ανταγωνισμό με κανέναν! Και γιατί να έχω; Δεν είναι ότι το δούλεψα μέσα μου, αλλά έτσι είναι το σκαρί μου. Έτσι γεννήθηκα. Τι να πω, ότι δεν έχω προβλήματα μέσα μου; Χαζό είναι! Ξέρω ανθρώπους που είχαν «θέματα» και τα δούλεψαν. Τους θαυμάζω, γιατί άλλαξαν προς το καλύτερο. Το θέμα είναι να είσαι καλά στην ψυχή σου.
Σε θυμώνει όταν λένε κάποιοι για τα κομμάτια σου ότι είναι λαϊκά ή τα χαρακτηρίζουν σκυλάδικα και τα υποβιβάζουν;
Όχι, δεν με θυμώνει. Αυτή είναι η δουλειά μου κι ο καθένας ας πει ό,τι θέλει. Δικαίωμά του. Αν ένα τραγούδι είναι ωραίο και το υποτιμήσει, δείχνει το ποιος είναι. Αν πάλι έχω πει ένα κακό κομμάτι, μια σαχλαμάρα και το χλευάσουν, πάλι δείχνουν ποιοι είναι. Είναι φυσιολογικό να με κρίνουν για τη δουλειά μου. Για τη ζωή μου δεν δέχομαι να με κρίνουν! Είναι κατινιά και ξεφτίλα.
Με εντυπωσιάζει πάντως το γεγονός ότι ενώ είσαι μεγάλο όνομα στην πρώτη γραμμή, παραμένεις εκτός συστήματος, κλίκας και δημοσίων σχέσεων. Πώς τα καταφέρνεις;
Σε ό,τι κάνω στη ζωή μου, δεν έχω ενοχές. Είμαι αυτή που είμαι κι όποιος γουστάρει. Είναι επιλογή αυτό. Εγώ δεν θα μπορούσα με τίποτα να είμαι συστημική. Ξερνάω τώρα με αυτά. Είναι δηθενιές. Σχέσεις για τα μάτια του κόσμου και, πίσω από την πλάτη σου, να σε θάβουν όλοι αυτοί που σε φιλούσαν πριν… Βλέπω ανθρώπους στην πρώτη γραμμή, γνωστούς, που γελάω και τους φτύνω. Και βλέπω και άλλους, στην τρίτη ας πούμε γραμμή, που υποκλίνομαι για το ήθος και το ταλέντο που έχουν.
