Έκθεση για τις συνθήκες κράτησης σε αστυνομικά τμήματα και χώρους κράτησης κοινοποίησε η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Στην έκθεση καταγράφονται οι σημαντικότερες υποθέσεις αστυνομικής βίας και άσχημων συνθηκών κράτησης ημεδαπών και αλλοδαπών, για τις οποίες έχει καταδικασθεί η χώρα την τελευταία 10ετία από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Οι υποθέσεις ξεπερνούν τις δέκα, ενώ άλλες τέσσερεις πρόκειται να εκδικασθούν στο εγγύς μέλλον για απαράδεκτες συνθήκες κράτησης σε χώρους κράτησης αλλοδαπών.
Όπως διαπιστώνεται από την έκθεση (όπου παρατίθενται τα πορίσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων των τελευταίων τριών χρόνων, εκθέσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, της οργάνωσης Human Rights Watch και του Συνηγόρου του Πολίτη) ελάχιστα ή κανένα βήμα δεν έχουν γίνει σε μια σειρά θεμάτων, παρόλο που σημαντικές βελτιώσεις είναι εφικτές με απλά μέτρα. Γι αυτό και η Επιτροπή προχωρά σε συστάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης σε αστυνομικά τμήματα και άλλους χώρους κράτησης αλλοδαπών και ημεδαπών, αλλά και για την πρόληψη/αντιμετώπιση της αστυνομικής βίας.
Η χώρα θα πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για το ζήτημα της μακρόχρονης παραμονής κρατουμένων σε αστυνομικά κρατητήρια, συμπεριλαμβανομένων των αλλοδαπών, αναφέρει η έκθεση, αφού οι συνθήκες κράτησης παραμένουν ζοφερές και ο υπερπληθυσμός παραμένει ο κανόνας, επιδεινώνοντας την ήδη κακή υποδομή και τις συνθήκες υγιεινής. Οι υπόδικοι κρατούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε κρατητήρια, επειδή δεν υπάρχει διαθεσιμότητα σε σωφρονιστικά καταστήματα. Αντιστοίχως και αλλοδαποί κρατούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, επειδή δεν υπάρχουν ειδικοί χώροι παραμονής.
Σε ό,τι αφορά ειδικά το ζήτημα των αλλοδαπών, συστήνεται η μείωση του χρόνου κράτησης από 18 μήνες (που ισχύει σήμερα) σε τρεις (που ίσχυε μέχρι το 2009). Επανέρχεται το θέμα της θεσμοθέτησης δίκαιης και ταχείας διαδικασίας ασύλου και της δημιουργίας αυτόνομης Υπηρεσίας Ασύλου με το κατάλληλο -αριθμητικά και ποιοτικά- προσωπικό. Τονίζεται η ανάγκη άμεσης δημιουργίας Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (για όσους υπάγονται σε ειδικές κατηγορίες που χρήζουν προστασίας) και Ειδικών Χώρων Παραμονής Αλλοδαπών (για όσους πρόκειται να απελαθούν).
