Ούτε φλιτζάνια είχαν το πρωί στο καφενείο της Βουλής και οι βουλευτές έπρεπε, αν ήθελαν ελληνικό πικρό, να τον πιουν με το μπρίκι.
«Να σας το βάλω στο μικρό πλαστικό ποτηράκι τον lungo εσπρέσο σας, κυρία μου;» ρώτησε ο σερβιτόρος τη ροδοκόκκινη υπάλληλο που περίμενε το καφεδάκι της.
«Μπα ,τι βλέπω; Διπλάσια η τιμή, μισή η ποσότητα; Ξέρω, ξέρω άρχισαν και δω τα δύσκολα της κρίσης» απάντησε περιπαικτικά εκείνη, αφήνοντας «άφωνο» τον σερβιτόρο.
Το πρωινό χάος οφείλεται λιγάκι και στο άδειο στομάχι των σερβιτόρων, οι οποίοι έχουν που έχουν να πληρωθούν από το Γενάρη, ε, δεν θα σκοτωθούν κιόλας στο τρέξιμο, για να μαζέψουν ποτήρια, κούπες και φλιτζάνια. Έτσι, κάποια στιγμή, δεν υπήρχε ούτε για δείγμα φλιτζανάκι.
Ωστόσο, το αφεντικό του καφενείου, αντί να κατασκοτωθεί να βρει λύση στο πρόβλημα, έτρεξε πουρνό-πουρνό να φέρει τις νέες συμβάσεις εργασίας για υπογραφή.
Πάντως, για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τούτος δω τους χρωστάει μόνο δύο μηνιάτικα. Ο προηγούμενος έγινε… καπνός και, όποτε οι εργαζόμενοι πάνε στο γραφείο του να του ζητήσουν τα 20.000 ευρώ που τους χρωστάει, εκείνος απουσιάζει.
Πάντα απουσιάζει…
