Τη Καγκελαρίω Μερκελαγκέλα

Μας φέρεται, μετά πολλής

Αβροφροσύνης, η αφελής,

Και, λέει, πως μπερμπαντεύουμε

Και συνεχώς βατεύουμε,

Ενώ πληρώνει, λέει, αυτή,

Η Μέρκελα, ναι, ή Γερμανή,

Τα δικά μας «γαμισιάτικα»

Και άλλα «κερατιάτικα.

Κι, εμείς, στα πανηγύρια μας,

Την γράφουμε, λέει, στ’ αρχίδια μας.

Και σέρνουμε χορούς πολλούς,

Ενώ, «χρωστάμε της μιχαλούς.»

Εις νοτιοανατολικήν απόληξιν,

Τουτέστιν, στο αρχίδιον,

Εγράψαμεν της Άγκελας,

Το μίζερον λογύδριον

Μέσα στο κρύο του βορρά,

Του χρήματος ζεβζέκα,

Ξεχνάει πως τα σάβανα,

Δεν έχουν κωλοτσέπα.