Της Ιωάννας Καβανόζη
Η εκδικητική πορνογραφία ή αλλιώς revenge porn είναι ένα φαινόμενο που ολοένα και φουντώνει τα τελευταία χρόνια. Πλέον η πράξη της εκδικητικής πορνογραφίας αντιμετωπίζεται στη χώρα μας ως κακούργημα καθώς άλλαξε πρόσφατα η νομοθεσία.
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εκδικητική πορνογραφία ως βιασμό, διαδικτυακό βιασμό που πρακτικά σημαίνει την δημοσιοποίηση ευαίσθητου προσωπικού υλικού όπως φωτογραφίες ή βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου.
Συνήθως πίσω από μία τέτοια πράξη κρύβεται ένας πρώην σύντροφος ή κάποιος που θα ήθελε να βλάψει το θύμα με σκοπό να το εξευτελίσει και γι’αυτό χρησιμοποιείται ο όρος «εκδικητική». Πολλές φορές οι φωτογραφίες ή κάποιο βίντεο είναι προϊόν υποκλοπής. Δεν είναι λίγες οι φορές που επιτήδιοι κλέβουν φωτογραφίες ανθρώπων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημιουργούν βίντεο ερωτικού περιεχομένου τα οποία τα αναρτούν σε σελίδες πορνογραφίας. Είναι ένα είδος φωτομοντάζ και συνήθως ο θύτης είτε έχει κάποια σχέση με το θύμα και το χρησιμοποιεί ως μέσο εκδίκησης,είτε χρησιμοποιεί αυτό τον τρόπο έτσι ώστε να έχει οικονομικό όφελος αφού υπάρχουν αρκετές ιστοσελίδες εκδικητικής πορνογραφίας οι οποίες δυστυχώς έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα.
Τα θύματα συνήθως νιώθουν φόβο, ντροπή και προδοσία. Δεν είναι λίγα τα θύματα που νιώθουν πως έχουν μερίδιο ευθύνης γι’αυτό που τους συμβαίνει. Δυστυχώς σε όλο αυτό σημαντικό ρόλο παίζει και η ελληνική κοινωνία,η οικογένεια και φυσικά το ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης. Τα θύματα τα οποία ζουν σε κλειστές κοινωνίες φοβούνται την κατακραυγή του κόσμου και δύσκολα καταγγέλουν ένα τέτοιο περιστατικό.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι στη χώρα μας μόνο το 20% των ανθρώπων που έπεσαν θύματα εκδικητικής πορνογραφίας καταλήγουν στο να το καταγγέλουν στις Αρχές ενώ στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τα ποσοστά είναι αρκετά υψηλά. Αυτό σημαίνει ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει η απαραίτητη ενημέρωση και ίσως δεν υπάρχουν και οι κατάλληλοι νόμοι έτσι ώστε τα θύματα να νιώθουν ασφάλεια στο να μιλήσουν.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η εκδικητική πορνογραφία πλήττει και ανήλικους. Στην πλειονότητά τους, έχει αποδειχθεί πως τα παιδιά δεν μιλούν εύκολα στους γονείς τους. Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα εμπιστοσύνης μεταξύ παιδιών και γονέων, όσον αφορά τα ζητήματα σεξουαλικότητας. Κάτι τέτοιο εξηγείται από το γεγονός ότι, μέχρι και σήμερα, η σεξουαλική αγωγή παραμένει εκτός σχολείου ως μάθημα.
Φυσικά τον ίδιο φόβο στο να μιλήσουν στην οικογένειά τους έχουν και αρκετά ενήλικα θύματα.
Από τη στιγμή που η εκδικητική πορνογραφία αποτελεί κακούργημα θα πρέπει να θύματα να απευθύνονται στην αστυνομία με όλα τα στοιχεία τα οποία διαθέτουν έτσι ώστε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος να αναλάβει την υπόθεση. Το διαδίκτυο είναι ανεξέλεγκτο και η διαδικασία στο να εξαλειφθούν βίντεο και φωτογραφίες παίρνει χρόνο και αυτό ίσως συμβάλει αρνητικά στον ψυχισμό του θύματος.
Το καλύτερο που μπορούμε όλοι μας να κάνουμε είναι να ενημερωνόμαστε για όλα αυτά και τα θύματα να νιώθουν ασφάλεια είτε από την κοινωνίας μας,είτε με τους νόμους οι οποίοι θα πρέπει να θωρακιστούν σωστά έτσι ώστε όλοι μας να νιώθουμε ασφάλεια.
