Σπυριδωνία Κρανιώτη
Θλίψη μεγάλη στον καλλιτεχνικό κόσμο και όχι μόνο σκόρπισε η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου.
Η γενιά των «μπούμερς» πλημμύρισε με μηνύματα, στίχους και μελωδίες τα social media. Ωστόσο συγκινημένοι δεν είναι μόνο άνθρωποι της γενιάς του ’60.
Ο μέγιστος Νιόνιος μίλησε με τα τραγούδια του για κοινωνική δικαιοσύνη και ελευθερία σε δύσκολους καιρούς. Τα τραγούδια του είναι πάντα επίκαιρα από το πρώτο του ως το τελευταίο του. Ίσως γιατί ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν σοφός ή γιατί οι εποχές μπορεί να αλλάζουν αλλά διαχρονικά κουβαλάνε τα ίδια ζητούμενα.
Οι στίχοι του απλοί, ποιητικοί, αυθεντικοί και γεμάτοι συναίσθημα.
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
Στην αγορά στο Λαύριο
Είμαι μεγάλος με τιράντες και γυαλιά
Κι όλο φοβάμαι το αύριο
Είναι λέξεις και νοήματα που είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένα με την εσωτερική μας αλήθεια.
Ο ίδιος ο Σαββόπουλος είχε το χάρισμα της αφήγησης. Θα τον ζήλευε και ο καλύτερος ηθοποιός – παραμυθάς. Γιατί η αλήθεια και η απλότητα κρύβει σοφία και πάντα βρίσκει στόχο την καρδιά.
Έγραψαν πολλοί ότι τελειώνει μια εποχή με τον θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου. Ωστόσο το στίγμα του το καλλιτεχνικό είναι τόσο μεγάλο που δεν είναι εφικτό να κλείσει ποτέ η εποχή της μουσικής και των τραγουδιών του. Ο εμβληματικός καλλιτέχνης θα είναι πάντα επίκαιρος και η φωνή του δεν θα σιγήσει. Τα ζητούμενα των τραγουδιών όπως ο έρωτας, η ελευθερία και η δικαιοσύνη θα μας αφορούν όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο Σαββόπουλος υπάρχει στο συλλογικό μας ασυνείδητο. Είναι κάποιος που μιλάει για μας μέσα από τη μουσική του.
Ας αρχίσουν οι χοροί! Καλό ταξίδι, μέγιστε Διονύση Σαββόπουλε.
