Του Βασίλη Γ. Σαρημπαλίδη

Κάποιες στιγμές μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας… Μία θα μείνει και στη δική μου μνήμη καθώς πριν από δύο ακριβώς χρόνια, 19 Μαΐου 2012, η μοίρα μπορεί να έπαιξε άσχημο παιχνίδι αλλά ήταν με το μέρος μου και όλα κύλησαν με τέτοιο τρόπο που ένα σοκαριστικό ατύχημα αποδείχτηκε τελικά περαστικό. Όχι εύκολα αλλά με την βοήθεια ανθρώπων που στάθηκαν δίπλα μου…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Η αγάπη για τους αγώνες
Ο πρώτος γύρος του πανελληνίου πρωταθλήματος Jet Ski της Ελληνικής Λέσχης Ταχυπλοΐας (ΕΛΤ) ήταν προγραμματισμένος να διεξαχθεί στην Ανάβυσσο. Εθισμένος στην ταχύτητα, μαζί με φίλους και άλλους λάτρεις της…. θαλάσσιας ηδονής, δήλωσα συμμετοχή για να τρέξω! Ήταν ένας τρόπος που θα μπορούσα να ξεφύγω από την καθημερινότητα και τις ατελείωτες ώρες δουλειάς. Αν και υπήρχε σωματική κούραση ήταν τέτοια η ψυχολογία που τα ξεπερνούσα όλα… Θυμάμαι χαρακτηριστικά να προετοιμάζω το «σκάφος» στο αγαπημένο μου γκαράζ, να ελέγχω τις τελευταίες λεπτομέρειες και να κοτσάρω το τρέιλερ στο αυτοκίνητο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τελευταίος έλεγχος πριν την εκκίνηση….


Αδρεναλίνη στο φουλ…
Ήταν Σάββατο 19 Μαΐου 2012. Με την αγωνία στο κατακόρυφο και την όρεξη για αγώνα, έφτασα στην παραλία της Αναβύσσου για να συναντήσω τους υπόλοιπους συναθλητές μου. Φίλοι στο μεγαλύτερο ποσοστό με τους οποίους περισσότερο κάνουμε πλάκες παρά.. κοντραριζόμαστε για το ποιος είναι ο καλύτερος. Για να είμαι ειλικρινής έφτασα καθυστερημένα (παρά την όρεξη να είμαι εκεί μία μέρα πριν) με αποτέλεσμα να μην έχω τον χρόνο να κάνω και τις δοκιμές που θα ήθελα…

Τα μέτρα ασφαλείας μου έσωσαν τη ζωή…
Φόρεσα τα απαραίτητα (στολή, γάντια, παπούτσια, κράνος κ.ά.) και ακόμα περισσότερα από τα προβλεπόμενα, καθότι θεωρώ πως τα μέτρα ασφαλείας παίζουν σημαντικό ρόλο σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τον αθλητισμό. Η όρεξη και η δίψα που είχα ήταν τόσο μεγάλη που δεν σκέφτηκα ποτέ ότι κάτι άσχημο μπορεί να συμβεί. Έλα όμως που συνέβη… Ορεξάτος και με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο βρέθηκα στην γραμμή εκκίνησης έτοιμος για όλα! Η εκκίνηση δόθηκε, το γκάζι άνοιξε και ο χρόνος άρχισε να μετρά αντίστροφα. Ολοκλήρωσα τον πρώτο γύρο βρισκόμενος στην 3η θέση… Η όρεξη είχε ανοίξει αλλά λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.

Μία λάθος κίνηση και το Jet Ski συναθλητή βρέθηκε να περνά από πάνω μου με σχεδόν 110 χλμ./ώρα και έχοντάς με κάνει ράμπα… Πραγματικά δεν κατάλαβα τι έγινε. Απλώς ξέρω τι συνέβη γιατί είδα το σχετικό video. Σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκε στη θάλασσα μπρούμυτα για να έρθει μισό λεπτό αργότερα ο Μάνος Σαχινίδης να με βγάλει μαζί με τους υπόλοιπους αθλητές και να με οδηγήσουν στην παραλία.


Δείτε το video από τον αγώνα και την στιγμή του ατυχήματος…

Από τη στιγμή εκείνη μέχρι το νοσοκομείο θυμάμαι δύο πράγματα. Να βρίσκομαι ξαπλωμένος στην άμμο και να λέω «βγάλτε μου το κράνος». Θυμάμαι επίσης το ασθενοφόρο και τις περίφημες λακκούβες μέχρι να φτάσουμε στον νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Η συνέχεια ήταν πολύ δύσκολη για μένα και την οικογένειά μου. Η παραμονή στο νοσοκομείο και το χειρουργείο δούλεψαν καταλυτικά για να επανέλθω και πάλι… Όχι στους αγώνες αλλά στην καθημερινότητα.  

Το ρεπορτάζ του φίλου και συναδέρφου Βαγγέλη Γκούμα

Προσωπικά πέρασα αρκετά αλλά ακόμα περισσότερα πέρασαν οι άνθρωποι που με στήριξαν και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω από καρδιάς….

  • Πάνω από όλους και όλα τη γυναίκα μου (το Ρουλάκι μου) για την οποία ότι και να γράψω θα είναι λίγο… Τη μητέρα μου και τα αδέρφια μου που τους ξεσήκωσα και ήρθαν από Σέρρες και Αγγλία για να με στηρίξουν. Την πεθερά και τον πεθερό μου αλλά και την Κωνσταντίνα που ήταν κάθε λεπτό δίπλα μου… 
  • Επίσης δεν μπορώ να παραλείψω τον πρόεδρο της λέσχης ΕΛΤ, Κώστα Ζωγράφο, που μόνο αυτός ξέρει τι έζησε τις δύσκολες στιγμές κρατώντας μου το χέρι και φυσικά τον Μάνο Σαχινίδη που βούτηξε για να με βγάλει από το νερό…
  • Εννοείται ότι θα πρέπει να ευχαριστήσω τους πολλούς φίλους που ήρθαν και με είδαν στο νοσοκομείο και μου έστειλαν τις ευχές τους αλλά και τους ανθρώπους της Yamaha που με στήριξαν. Φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο αλλά και τους γιατρούς που με χειρούργησαν, τον Ματθαίο Τζουρμπάκη και τον Βασίλη Πολυζώη, οι οποίοι με… επανέφεραν στο 100%…  

Ο Μάνος Σαχινίδης ήταν ο άνθρωπος που βούτηξε για να με σώσει…

Λέξη με νόημα
Η λέξη περαστικά είχε αυτή τη φορά βαθύ νόημα… Γιατί, ότι έγινε, έγινε. Το θέμα ήταν να επανέλθω όπως και συνέβη. Όλα τα υπόλοιπα ας είναι μία κακή ανάμνηση, όχι μόνο για μένα αλλά για όλους αυτούς που περνούν αντίστοιχες δύσκολες στιγμές…

19 Μαίου 2012 στην Ανάβυσσο…

Όλα έτοιμα για τον αγώνα που δεν είχε και την καλύτερη δυνατή εξέλιξη…

Jet Ski που έτρεξαν εκείνη την ημέρα…

Με τον Μάνο Σαχινίδη ο οποίςο ελέγχει αν όλα είναι ΟΚ…

Κουβεντούλα με τον φίλο συναθλητή Νίκο Φούκα…

Ο Βαγγέλης Ζούμπερης (στη μέση) δίνει τις τελευταίες οδηγίες…

Άντε πάμε…

Στη «γραμμή» εκκίνησης…

Η εκκίνηση…

Η τελευταία φωτογραφία πριν από το ατύχημα…

Το σκάφος της Yamaha άντεξε την σφοδρή σύγκρουση αλλά με μεγάλες υλικές ζημιές…

Στο κρεβάτι του πόνου αλλά με χιούμορ και καλή διάθεση από τον “αδερφό” Χρήστο Κοντοβά

Φωτογραφία πριν από το ατύχημα…

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης